Het was al op het randje. Aan kinderen beginnen wanneer de verliefdheidshormonen nog door onze lijven raasden.

Het was al op het randje. Aan kinderen beginnen wanneer de laatste verliefdheidshormonen nog door onze lijven raasden. De eerste anderhalf jaar van een relatie ben je immers nauwelijks toerekeningsvatbaar. Maar het verlangen was er. En zo werd onze dochter geboren, amper twee jaar nadat we elkaar voor het eerst in de ogen aan hadden gekeken.

Van een roze wolk was geen sprake toen al snel duidelijk werd dat haar gehoor niet naar behoren functioneerde. Daar zit je dan. Als kersverse moeder. Lijf in de kreukels. Slapeloze nachten. Zorgen zo hoog als de Eiffeltoren.

Dat de komst van een kind een relatie verandert is een feit. Zorgen omtrent de ontwikkeling van je pasgeboren kind is dan weer van een geheel andere categorie heb ik mogen ervaren.

Als de zon schijnt is alles leuk. Maar wat doe je wanneer het onophoudelijk begint te gieten? ‘Het meeste valt ernaast’ werkt alleen als je droog op je werk aan wilt komen.

Het was toen, in 2008, dat ik niets liever gewild zou hebben dan hulp van iemand die met ons mee zou kunnen kijken. Die door alle radeloosheid en onrust heen ons weer zicht had kunnen geven op wat er wél was. Die ons had kunnen helpen om in verbinding te blijven. Ook of juist als het moeilijk werd.

De tijd werkte ook niet mee. Al vraag ik me af hoe dat nu geregeld is. Er was voornamelijk medische hulp. Geen luisterend oor. En in huilen uitbarsten als moeder mocht niet. Want dan had je het nog niet geaccepteerd. En dat moest nou eenmaal.

In de jaren erna, en al helemaal na de geboorte van mijn tweede dove kind, besloot ik zelf de brug te zijn waar ik zo naarstig naar op zoek was. Ik ging schrijven over mijn leven met twee dove kids en wat ik daarin meemaakte. En ik nodigde andere moeders uit bij mij aan de keukentafel. Zo konden we verhalen delen en hoop putten uit elkaars ervaringen.

En nu, vijftien jaar na de geboorte van mijn dochter, ben ik zover om andere stellen te helpen bij de uitdagingen die ze tegen kunnen komen wanneer het leven even iets anders voor ze in petto heeft. Met een speciaal plekje in mijn hart voor ouders die stortbui na stortbui te verduren hebben.